Van Bandar Lampung naar Krui

Bandar Lampung naar Krui
Geslapen, niet al te best, maar vandaag plannen om een hoesje te kopen voor de camera van Imke, en een nieuwe kaart, ik durf niet goed de filmpjes te wissen van het water en onderwater gebeuren, laat de pech nog groter worden, en ze jatten mijn IPad ook nog......Ik heb trouwens meteen mijn verzekering gemaild, en het voorval aangegeven , een prima reactie, het is naar de schade afd gegaan en deze hebben het in behandeling, na de vakantie kijken wat ik terugkrijg voor de camera en de IPod van Anita............hebben we het nog niet over haar oogverblindende vest gesproken....
Genoeg over het verlies, naar de big mall, een mooi hoesje,vast aan mijn riem, gevonden, en een nieuwe kaart gekocht, meteen wat foto's gemaakt.
Nog twee dagen in Bandar Lampung, vanuit het hotel zie je de zee en een grote rots, dus op zoek daarna toe. Een taxi gepakt en op zoek.  Die rots, batu koenjing genoemd, gele rots, staat ongeveer 100 meter van de zee, deze zijn ze aan het afbreken voor de stenen en het gruis wat hier uit komt, ze hebben nog wel even te gaan, maar over 100 jaar is deze afgebroken denk ik, zonde.
Even naar het " strand" wat een zooi, proberen ook nog een paar gastjes geld te vragen om hier te mogen lopen......ik denk het niet dus....
De foto's spreken voor zich, mocht het niet dat het toestel ineens om formatteren vraagt.......?, ik even in het menu zoeken en ja formatteren , helaas waren de andere foto' weer verdwenen.........gebruiksaanwijzing lezen, of zoals Jordy altijd zegt, Google weet alles........
Uiteraard geen zin om terug te lopen naar de rots en het strand.....dus hier geen foto's van.
De fotosessie begint bij een gast die stenen verkoopt voor de grote ringen die ze hier dragen, hoofdzakelijk de moslimmannen......het lijkt wel hoe groter hoe belangrijker. De stenen  in die ringen worden geslepen uit de stukken steen, de foto' s spreken voor zich.
Ik heb ook nog iets in de verkoop staan, er staat informeer of ga naar Dicky.
De straten van Bandar Lampung zien er eigenlijk hetzelfde uit als in heel Indonesië , overal handel, en op veel plaatsen dezelfde handel.
Op de weg terug komen we El's coffeeshop tegen, even een kopje drinken, Meeteen een journaal van de winkel voorgeschoteld, met daarbij de baas, mister coffee.
Een beetje patser, maar wel goed Engels sprekend, verteld wat over de herkomst van de koffie en laat zijn zaak zien, ook nog even een gebakje voor mij, gemaakt door een Italiaan, hij neemt graag mensen aan uit Europa , de mentaliteit is beter, leren beter als de indo's , die mogen alleen bedienen en  schoonmaken had ik de indruk.
Gezien het feit dat we nog geen enkele toerist gezien hadden, de vraag hoe hij kon overleven met deze zaak, de normale Indo komt hier niet, we moesten een maandloon afrekenen, voor de regulieren Indo, ruim € 7, de verkeersregelaar, of de schoonmaker, de medewerkers in de hotels hebben bijna een miljoen rp, toch € 70 per maand.....
De Coffee mann gaf aan dat er ook rijkere indo' waren, en dat uit de hotels de bisnismann daar kwam koffiedrinken, hij had trouwens ook bintang....
Vlak bij het hotel had je een rotonde, waar aan de ene kant een grote moskee stond en aan de andere kant een stoep liep, met gekleurde tegels, mooi om te zien, in de avond was de moskee verlicht en kwamen de mensen op die stoep hun kraampjes opzetten, voor eten of wat te drinken, een mooi gezicht.
We hadden ook nog een satetent gevonden, onvoorstelbaar wat werkdag een partij saté, Gambing en Ajam doorheen gedraaid. Wij proberen, en we snapte meteen waarom het zo druk was, heerlijk, een kleine rede dat het jammer was dat we de volgende dag vertrokken, maar alleen daarom......
De volgende dag richting Krui, een stadje waar de meeste surfers naartoe gaan, er zijn op een kort stuk veel plaatsen waar je geweldig kunt surfen.......als je dit kunt.
Via de receptie een auto naar Krui, kosten 150000 de man, erg goedkoop, we hebben dit al eerder meegemaakt, je koopt een stoel in die auto, er kunnen er 2 voorin, op de achterbank 4 en op de achter,achterbank 3....en dat wilde we niet......maar we wilde toch naar Krui, dus hebben we twee plaatsen bijgekocht, zodat we met tweeën op de achterbank zaten, en genoeg ruimte hadden. Gelukkig want het duurde toch 9 uur voordat we er waren ......
Onderweg nog wel dingen gezien, een ruzie tussen een aantal gasten, waarbij een een groot kapmes trok, en achter de andere aanging, ik denk dat het goed was dat hij viel, anders hadden we een moord gezien.....
Onvoorstelbaar hoeveel moskeeën we gezien hebben, het lijkt erop dat iedereen een eigen moskee wil hebben, om de 25 huizen, stond er een of waren ze er een aan het bouwen.
Ik heb wat foto' gemaakt van de stijl huizen, hout en op palen, hoewel ze dit nu allemaal veranderen in stenen huizen, we mooi om te zien.
Nog even korte beschrijving van de weg naar Krui, veel gaten, over de hoogste berg van de streek, en op sommige stukken hadden we beter een nierband aan kunnen hebben. Maar uiteindelijk, we zaten al om 10.45 klaar, en de driver was een uur te laat, kwamen we om 21.30 uur aan in het surfcamp palm beach hotel aan, geboekt via bookingcom , een grote verwachting, die opnieuw niet helemaal klopt met de werkelijkheid. Een Duitser, Christiaan, runde dit samen met zijn Indonesische vrouw.
Hij had al veel problemen gehad met bookingcom en deed ons een ander voorstel, veel goedkoper....... Akkoord, en hij gaf door aan bookingcom een no-show, des niet gearriveerd.dus hoefde hij ook niets te betalen aan bookingcom . Blijkbaar moet hij een afdracht van 67500 rp doen per nacht als hij iets verhuurd aan gasten...
Ik kreeg de volgende dag wel een mail dat ik het volle bedrag moet betalen........geen haar op mijn hoofd die daar aan denkt, nou heb ik er niet zoveel meer....maar toch.
De verwachting was een echt hotel, maar het was een gasthouse, met een kamer met fan en een mandi, maar ook nog, tot mijn grote schrik, geen westers toilet, waar ik na een uur achter kwam, omdat ik moest plassen na enkele koude bintangs......Anita had dit allang gezien, maar zei hier niets over..... .
Net afgesproken dat we hier 4 dagen zouden blijven......maar oké ik schik ook wel eens in een situatie....
In een snoei hard bed redelijk geslapen, maar veel last van mijn heupen, en de hitte....
Het douchen met de mandi is heerlijk, even koud maar daarna verrukkelijk.
Het is hier echt een paradijs, maar bloedheet, zo heet dat ik er last van heb....
Nog wat foto' s van de omgeving, en vandaag gaan we met een motortje de omgeving verkennen en de reis richting bengkulu regelen, 12 uur met de bus......wordt er gezegd.
Sampai jumpa