In Sorong

In sorong
Allereerst even nog wat dingen die ik vergeten ben in mijn vorig verhaal, tijdens het wachten, op weg naar Bali bij dat benzine station, hing er een bordje, plassen, 2000 rp, douchen 4000 rp, en poepen ook 4000rp.......geweldig!
En dan nu de prijsvraag van de week, ik voeg een foto toe van een kop in een vitrine, de opdracht is, van welk beest is dit?
Vanuit Denpasar, om 1.40 uur richting Sorong, wel even twee tussen stops, koud in het vliegtuig, maar wel genoeg been ruimte, we zaten allemaal bij de deur , op verzoek van Pien.......dat doen we ook niet meer, je kunt namelijk je stoel niet achteruit zetten, je blokkeerden dan de deur achter je, ga maar een kaarsrecht zitten slapen....ik kan dat al niet half liggend. Op het vliegveld nog even gezocht naar een nieuwe tas voor Jordy, gelukkig gevonden. 
Bij de tussenstops uit het vliegtuig, en toen was het al duidelijk, wat een prachtig land.
In de tweede vlucht een ander vliegtuig, deze kon tenminste landen op Sorong.
Het leek op een weerzien in Indonesië van een jaar of twintig geleden, hè mister, ook tegen Pien en Anita, iedereen keek je aan, ik denk trouwens Pien, als blanke mooie meid, en Jordy als reus tussen dit kleine en donkere volk. De mensen uit papua zien er echt anders uit als in de rest van Indonesië, althans waar ik geweest ben.
Uiteindelijk, na 12 uur reizen, weer kapot, aangekomen. We spraken met een Indo die een hotel wist, super duur voor een kleine kamer. In overleg verder kijken, uiteindelijk zijn we beland in het hotel waar we opgehaald worden om naar de boot te gaan, super ruime kamer, wel prijzig, maar dat zijn veel hotels hier......
Na een heerlijk slaapje, en een frisse douch, de stad in. Dan zie je dat het overal hetzelfde is, zoals ze wonen en zich verplaatsen. Iedereen roept naar je en stoot de andere aan, kijk blanken. We kwamen bij een school, een foto met Pien en Jordy, alle kinderen wilde erbij, geweldig om mee te maken. De huizen in Indonesië , van echte kampong huisje tot een stukje nieuwbouw...... Onderweg nog een loslopend biggetje, de foto's zeggen alles. Iedereen wil naar je zwaaien en roept, of wil op de foto. We kunnen ons weer een voorstellen hoe je jezelf voelt als je bekend bent, hier is het niet anders
Het is warm, net zo warm als in Kalimantan , een ander eiland van Indonesië , vandaar dat ze ook zo donker zijn hier. Als je naar de gezichten kijkt zien ze er een stuk ouder uit dan ze zijn.
Ook hier gebeuren dingen, een vrachtauto met een lekke band, vol met gasflessen. De primitiviteit toont zich met het water halen uit een waterput. De kinderen vinden ons , ik denk gila, ze wijzen en lachen naar ons. In de geschiedenis komen de Nederlanders er niet geweldig uit, je ziet door de leuzen die er sporadisch nog staan, " Belanda boleh met een vraagteken, dit betekend nederlanders toegestaan.....en Belanda loco, .....
Ook hier blijft het probleem huisvuil op de straten en stranden, ik denk dat van Gansewinkel wel wat kan doen hier. Zoals ze bij ons ook een gedenkteken maken, als iemand omgekomen is, hebben ze dit hier ook, de brommer op het muurtje, dezelfde brommer waarmee iemand verongelukt is. Verkopen vanuit de auto, mooi!  De rotzooi op het strand, een oude boot, ' s avonds zit ze erin.
Pien is gek van puppy's, maakt niet uit of het honden of katten zijn.
We hebben deze dagen veel met de bemo gereden, een lokaal taxi busje waar ze als local 3000 rp betalen, 20 eurocent. Ons proberen ze 2 euro te laten betalen......De busjes zijn echt gebruikt, en handig gemaakt voor de driver. We hebben de laatste dagen hoofdzakelijk in de rumah makan gegeten, local eethuisjes of standjes. Kost weinig, voor 80000 met vieren, 4 euro 20, en smaakt heerlijk. In de holy bijbel stond een restaurant aanbevolen, was niet bijzonder maar koste wel een dikke 300000 rp, 21 euro.......en dan hebben we nog gewoon gegeten, geen krab of kreeft  , even tussen door een gebakken banaan.  Slapen  doen ze overal, weer een nieuwe plaats gevonden, op een bemo! Langs het strand op de muur een stop contact.......het maakt hier niets uit.
We waren in een supermarkt, ze zitten daar midden in de winkel geld te tellen
Vandaag weer in een eethuisje binnen gehaald, zelf uit de vitrine halen, Jordy zit uiteraard weer als eerste te eten, en daar wilde ze allemaal op de foto, geweldig. Even een foto van de keuken...... Vandaag Nienke aan de telefoon gehad, ook weer heerlijk om te horen.
Heerlijk met die kids samen te zijn, en dit samen te beleven, morgen gaat mijn droom in vervulling, we gaan de boot op om te duiken op radja ampat...........heerlijk. 
Na de week duiken meer. En, dan is PSV kampioen .........